Het is af.

Tijdens mijn afscheidsfeestje kreeg ik het mooiste cadeau ooit. Een 'cassettebandje' vol liedjes, uitgekozen door al mijn dierbaren. Muziek die me tijdens zware busreizen, blije en verdrietige momenten, op de lelijkste en mooiste plekken en in verschillende werelddelen gezelschap heeft gehouden. De boodschap was: 'Make your own kind of music'. En dat ben ik gaan doen.

Vanaf het begin was het duidelijk dat het een soloalbum moest worden. Ik boekte wat vluchten en liet verder alles open. Het echte schrijfproces begon pas na vertrek. De meeste nummers zouden gaan over dat ene grote ding waar alles om draait: liefde. Liefde in de breedste zin van het woord. Onderweg kwamen er meer thema's bij, zoals het leren loslaten en open staan voor wie en wat het leven je brengt. Solo of niet, alleen ben ik nooit geweest. Het opnameproces werd beïnvloed door alle gastmuzikanten die ik tegenkwam onderweg.

Vanuit de rimboe van Sumatra, door modern Maleisië naar het donkere Java, het spirituele Bali en prachtige Lombok. Toen via Bangkok naar een totaal andere wereld in Nieuw-Zeeland. De geweldige trips over het Noordeiland, wonen en werken in Auckland, het oogverblindende Zuideiland en tenslotte het verrassend leuke Taiwan.. ik had er geen dag van willen missen.

Nu ik aan het afronden ben, besef ik pas hoe onvoorstelbaar de afgelopen zeven maanden waren. Toen ik bijna een jaar geleden besefte dat het tijd was om te gaan en begon met het maken van de ruwe schetsen, had ik nooit durven hopen dat alles zó op z'n plek zou vallen. De gastmuzikanten die op m'n pad kwamen en als vanzelfsprekend hun bijdrage leverden aan deze plaat, ben ik eeuwig dankbaar.

Many thanks to (in order of appearance):
William, René, Marieke, Eva, Maarten, Peter, Patrizia, Henry, Malu, Tai, Ibis, Rensha,
Sarah, Kirsty, Hetty, Lorna, Linda en de kids van Oaklynn School for Special Needs, Fabian, Ashley, Michiel, Vogel, Kupie, Sita, Icheng en alle andere prachtige mensen die een of meer noten meespeelden onderweg.

Special love and thanks to:
Maria, my lovely travel- and roommate, can't imagine how different my trip would have been without you; Dallas, for your amazing kiwi-hospitality, for giving me a real home and being my friend; Niek, ineens denderde je m'n leven binnen.. lekker!; en natuurlijk José, voor het er zijn, voor alle onvergetelijke momenten, lachbuien, gesprekken, liefde en bovenal voor de fantastische persoon die je bent.

Natuurlijk hadden de afgelopen maanden nooit kunnen gebeuren zonder de steun en feedback van mijn vaste basis thuis. Papa, mama, Diede, Nilas, Sylke, Fleur, Peter, Martijn, Thomas, Michiel, Anke & Dibbes, José nog een keer, m'n collega's op de Pierson en DGW (want zij lieten me gaan) en iedereen die me volgde, mijn blog las, foto's bekeek en me lieve woorden schreef.. ongelofelijk veel dank!

Het is af. Het album is opgenomen, het wordt nu tijd om terug te gaan luisteren. En ik ben precies waar ik zijn wil. Thuis.